Amonaren bizipoza
Igandean Gipuzkoako errepideak zapaldu bezain pronto, txio honekin gogoratu nintzen.
Llevo una hora riéndome con esto y quería que os rieseis vosotros también 😂😂😂. pic.twitter.com/mi0VrJff85
— melani (@melarefanfinfl4) January 23, 2022
Eta ez, ez dut esango betaurrekoak gure amaren etxea bezain garbiak zeudenik, baina tira, bai garbi samarrak.
Tira.
Ama aipatzen dudanez, gaur etxeko ordenagailua piztu dut hau idazteko eta pantaila babesle gisa jarritako amona Ramonaren argazki bat azaldu zait.
1960ko hamarkada amaierako ezkontza batean egindakoa da. Agian nire gurasoena da. Ez dut gogoratzen, amak bai aipatu baitzidan noizkoa den erretratua.
Erdi-erdian ageri da amona.
Eskuin eskuarekin cava botila bat (txanpaina esango zuten beraiek) erakusten dio argazkilariari. Ezkerra seme zaharrenaren sorbalda gainean dauka jarrita. Bien artean, atzean zutik, semearen emaztea ageri da, kopako likidoa irensten.
Beste aldean amonaren beste suhi bat ageri da. Serio.
Amonaren keinuak ematen dit bizipoza. Eta horregatik jarri nuen duela aste batzuk pantaila babesle gisa.
Bizipoza gutxienez ordenagailua piztu eta itzaltzerakoan.
Ezagutzen ez nuen 24 urteko neska gazte baten heriotzari aurre egiteko, adibidez.
Leire Iribarne Olhagarai Diabolo Kiwi taldeko abeslaria zen. Gugan bego.
Las ganas de vivir de mi abuela, estas líneas en castellano.
